ZA KOGA ĆEŠ GLASATI, MRČO?

PredsjedniÄki izbori u Crnoj Gori odrÅ¾avaju se u nedjelju 06. aprila t.g. Na izborima Ä‡e uÄestvovati Äetiri kandidata:

1. NebojÅ¡a MedojeviÄ‡ (Pokreta za promjene),
2. SrÄ‘an MiliÄ‡ (SocijalistiÄka narodna partija),
3. Andrija MandiÄ‡ (Srpska lista),
4. Filip VujanoviÄ‡ (Demokratska partija socijalista).

To je ujedno redosljed na izbornom listiÄ‡u.
Zbog interesiranja naÅ¡ih Äitatelja da saznaju neÅ¡to viÅ¡e o kandidatima, kao i moguÄ‡eg opredjeljenja na izborima (oni koji su drÅ¾avljani CG) nastojali smo da sakupimo najintersatnije biografske podatke. Objavljujemo â€œBijelo i Crnoâ€ ili “bijelo na crno i crno na bijelo”, radi raspoznavanja boja. LakÅ¡e Ä‡e vam biti da se â€œodluÄiteâ€, pod uvjetom da niste kupljeni za sitne pare ili vreÄ‡om braÅ¡na, ili pak da kojim sluÄajem agentima tajne sluÅ¾be vladajuÄ‡eg klana niste privremeno prodali (referendumske) â€œliÄne karteâ€.

Filipa za potpredsjednika!Da se ne zaboravi…

FILIP VUJANOVIÄ†

Predstavnik Demokratske partije socijalista i Socijaldemokratske partije i dosadaÅ¡nji predsjednik Crne Gore Filip VujanoviÄ‡ je â€œdeteâ€ sa beogradskog asfalta, roÄ‘en je 1954. godine u Beogradu.

ADVOKAT
– 1992. godine, proslavio se kao advokat Momira BulatoviÄ‡a optuÅ¾enog za klevetu od strane Novaka Kilibarde i Danila Burzana. Odbrana Äovjeka koji je bio predsjednik Crne Gore u vrijeme deportacija, muÄenja Äelnika SDA i ratnih operacija u Dubrovniku i drugim mjestima, obezbjedila mu je ulaznicu u vrh vlasti.

MINISTAR PRAVDE
– 1993. godine poÄinje njegova politiÄka karijera. Kao nagradu za uspjeÅ¡nu odbranu, BulatoviÄ‡ ga postavlja na mjesto Ministra pravde u Vladi Mila ÄukanoviÄ‡a.

– Za vrijeme njegovog ministrovanja, u pljevaljskoj Bukovici je sprovoÄ‘en progon na etniÄkoj i vjerskoj osnovi, a 25 funkcionera Stranke demokratske akcije je uhapÅ¡eno, i podvrgnuto policijskoj torturi.

MINISTAR UNUTRAÅ NJIH POSLOVA
– U dva mandata 1996. i 1998. godine bio je Ministar unutraÅ¡njih poslova. Taj period je obiljeÅ¾en procvatom kriminala, prebijanjem graÄ‘ana i velikim brojem nerazjaÅ¡njenih likvidacija, a Ministar i njegova policija su aktivno uÄestvovali u predizbornoj kampanji na strani njegove partije.

– Poslao je interventnu jedinicu svoje policije u Plav, na utakmicu izmeÄ‘u lokalnih fudbalskih klubova iz Plava i Andrijevice. Umjesto da sprijeÄi sukobe, policija ih raspiruje svojom neprimjerenom akcijom u kojoj je povrijeÄ‘eno viÅ¡e od 100 ljudi.

– Iako je tvrdio da mu je muÄno, kao Äovjeku koji se rodio u Beogradu, koji je tamo studirao i radio, i koji slavi srpsku slavu, da se izjasni protiv Jugoslavije, ipak je, suprotno svojim projugoslovenskim stavovima, to uÄinio da bi predsjednik Vlade, Milo ÄukanoviÄ‡, mogao da sastavi Vladu po svom opredeljenju.

– KoristeÄ‡i svoju ministarsku poziciju, u parlamentu je, javno iznoseÄ‡i anonimne dojave i mijeÅ¡ajuÄ‡i se u privatni i porodiÄni Å¾ivot opozicionih lidera, trajno negativno uticao na kulturu politiÄkog dijaloga u Crnoj Gori .

PREDSJEDNIK VLADE
– 1998. godine, izabran je za premijera, a istovremeno je obavljao i funkciju predsjednika Savjeta za privatizaciju za koji se vezuje Äitav niz afera.

– Ukidanje resora za privatizaciju i izbjegavanje konstituisanja skupÅ¡tinske komisije za privatizaciju, kao vaÅ¾nih kontrolnih tijela, kupovina aviona od nepoznatog vlasnika i drugi potezi, dokazali su netranstparentnost u radu njegove vlade.

– Premijer VujanoviÄ‡ je opravdavao potpisivanje skandaloznog ugovora o privatizaciji Kombinata aluminijuma sa Å¡vajcarskim â€žGlenkoromâ€œ, dok su evropski zvaniÄnici poÄeli da izraÅ¾avaju zabrinutost zbog korupcije u Crnoj Gori.

– Premijer VujanoviÄ‡ je podrÅ¾ao svog savjetnika, Vojina LazareviÄ‡a koji je, kao predsjednik skupÅ¡tine akcionara EPCG potpisao ekskluzivni ugovor u uvozu elektriÄne energije sa londonskom firmom Äiji je sam suvlasnik. Po tom ugovoru, cijena energije koja se uvozila iz Trebinja je bila veÄ‡a nego na evropskim berzama.

– Premijer VujanoviÄ‡ je zarad liÄne i koristi svojih saradnika, a ponovo na savjet Vojina LazareviÄ‡a, inicirao projekat izgradnje elektrane Buk Bijela, kojom bi bilo uniÅ¡teno nacionalno i svjetsko prirodno blago. Tada je kanjon Tare spasen diplomatskom intervencijom meÄ‘unarodnih faktora.

PREDSJEDNIK REPUBLIKE

– 2004. godine Filip VujanoviÄ‡ je postao predsjednik Crne Gore. U skladu sa njegovom novom funkcijom i sa novim interesima njegove partije, mijenja stav i konaÄno poÄinje da se zalaÅ¾e za nezavisnu Crnu Goru.

– Kao Älan VSO, zloupotrebio je svoja ovlaÅ¡Ä‡enja i uticao na devastaciju vojne imovine, a general u penziji Blagoje Grahovac ga optuÅ¾uje za kljuÄnu ulogu u aferi COFIS.

– I pored upozorenja Evropske komisije da je Crna Gora najslabija u oblasti sudstva kada je u pitanju dostizanje evropskih standarda, VujanoviÄ‡ je za predsjednicu Vrhovnog suda predlaÅ¾io Vesnu Medenicu, koja je kao drÅ¾avni tuÅ¾ilac zatvarala oÄi pred kriminalizacijom Crne Gore i Å¡titila interese kartela.

– Umjesto otvaranja procesa suoÄavanja s proÅ¡loÅ¡Ä‡u, posebno u sluÄaju pljevaljske Bukovice, deportacije BoÅ¡njaka i ratnih dejstava u Dubrovniku, bio je pokrovitelj manifestacije dodjele nagrade za humanizam i mir Milu ÄukanoviÄ‡u i Svetozaru MaroviÄ‡u.

– Kada je razmatrano ozvaniÄenje novog, kontroverznog prostornog plana republike Crne Gore smatrao se nenadleÅ¾nim da se izjasni, kao i kada je u pitanju rjeÅ¡avanje statusa Crnogorske manjine u Srbiji.

– Reisu-l-ulema IZ u BiH, intelektualci i univerzitetski profesori, UdruÅ¾enje porodica uhapÅ¡enih i deportovanih iz CG, UG Majke enklava Srebrenica i Å½epa, UdruÅ¾enje Å½ena Å¾rtva rata, Asocijacija studenata iz CG u BiH, predsjedniku VujanoviÄ‡u su poslali pismo u kojem njegovu izjavu da su za vrijeme srpsko-crnogorske genocidne agresije na BiH Â«BoÅ¡njaci iz BiH u Crnoj Gori imali drugi dom i da su primljeni otvorenog srcaÂ», nazivaju licemjernom i naprihvatljivom manipulacijom Å¾rtvama u predizborne svrhe. VujanpoviÄ‡ se u toku predsjedniÄke kampanje u dva navrata posluÅ¾io sliÄnim izjavam, na taj naÄin ignorirajuÄ‡i Å¾rtve.

– S obzorom da je Â«deteÂ» sa beogradskog asfalta nismo uspjeli istraÅ¾iti Å¡ta je upisao u rubriku nacionalnost na popisu 2003. S obzirom da su poznate njegove bliske veze sa Amfilohijem RadoviÄ‡em, onda nam je sve jasno. Njegov stranaÄki kolega Dragan KujoviÄ‡ koji je grecao u srpstvu, za vrijeme popisa nazvao je staru majku i Â«savjetovaoÂ» je da se piÅ¡e da je Crnogorka, a ona mu je odgovorila Â«Boga mi sine, ja sam se tako oduvijek osjeÄ‡ala, ali nisam smjela od tebe da se izjasnimÂ»! Å ta li je sa Filipom, Milom, Svetom…?!

NEBOJÅ A MEDOJEVIÄ†

– Politikom je poÄeo da se bavi joÅ¡ 1989.godine, kao osnivaÄ i predsjednik Studentskog foruma – Mirovnog pokreta. Tada je kao student javno i glasno govorio na skupovima protiv rata, traÅ¾eÄ‡i da se crnogorski vojnici i rezervisti vrate sa pohoda na Dubrovnik. Tim povodom se obratio i u SkupÅ¡tini Republike Crne Gore.

– Od 1990. godine se javno zalagao za ideju suverene, nezavisne i meÄ‘unarodno priznate drÅ¾ave Crne Gore. MedojeviÄ‡ je nedavno izjavio da je â€œ17 godina duÅ¾e od VujanoviÄ‡a bio za suverenu Crnu Goruâ€.

– Bio je i osnivaÄ Crnogorskog pokreta Javnost protiv faÅ¡izma 1992.godine, jedan od osnivaÄa Pokreta reformskih snaga 1989.godine i Socijaldemokratske partije (SDP), a u periodu od 1992. – 1999. i Älan njenog PredsjedniÅ¡tva.

– Jedan od osnivaÄa Studentske lige za mir, koju su formirale studentske organizacije sa prostora bivÅ¡e SFRJ.

– VeÄ‡ 1991. godine pred sami poÄetak rata u Bosni i Hercegovini MedojeviÄ‡ je zajedno sa drugim mirovnim aktivistima uÄestvovao na Mitingu za mir u Sarajevu u organizaciji YUTEL Televizije.

– MedojeviÄ‡ je bio jedan od govornika na mitingu koji je organizovan prije vojnih operacija JNA i crnogorskih rezervista na podruÄju Dubrovnika.

– MedojeviÄ‡ je bio meÄ‘u osnivaÄima pokreta Javnost protiv faÅ¡izma, kao jednog od najsnaÅ¾nijih pokreta za mir I toleranciju na prostorima Crne Gore i bivÅ¡e SFRJ. UÄestvovao je u brojnim mimohodima Ä‡utanja u znak sjeÄ‡anja na Å¾rtve otmice iz voza u Å trpcima, zloÄina u Bukovici i drugih krÅ¡enja ljudskih i manjinskih prava u Crnoj Gori i bivÅ¡oj SFRJ.

– SDP se, zajedno sa Liberalnim savezom, najsnaÅ¾nije zalagala za zaÅ¡titu prava manjinskih naroda, posebno ugroÅ¾enih BoÅ¡njaka, Muslimana, Albanaca I Hrvata. NebojÅ¡a MedojeviÄ‡ je I liÄno osuÄ‘ivao sve primjere sistematskog politiÄkog, medijskog i fiziÄkog progona i ugroÅ¾avanja pripadnika manjinskih naroda.

– Bio je jedan od rijetkih pojedinaca koji je imao hrabrosti da govori na mitingu protesta protiv napada na kuÄ‡e I radnje muslimana u Pljevljima 1992.godine, dok su Pljevlja bila pod opsadom paravojske majora ÄŒeka DaÄeviÄ‡a, a crnogorski MUP nije mogao da garantuje bezbjednost uÄesnicima protesta.

– Od 1999. godine vodio je nevladinu organizaciju Centar za tranziciju u Podgorici.

– Od 2002. godine NebojÅ¡a MedojeviÄ‡ je bio izvrÅ¡ni direktor nevladine organizacije Grupa za promjene.

– Grupa za promjene, u saradnji sa Fondom za humanitarno pravo, organizovala je 30. maja 2005. godine u Podgorici prvo javno obiljeÅ¾avanje godiÅ¡njice deportacije bosanskih izbjeglica. Tom prilikom je predstavljena knjiga Å ekija RadonÄiÄ‡a â€œKobna slobodaâ€, uz posebno poÅ¡tovanje glasu i dostojanstvu Å¾rtava.

– Nakon osnivaÄke SkupÅ¡tine Pokreta za promjene (PzP), jula 2006. godine, MedojeviÄ‡ je postao predsjednik PzP-a, a od septembra 2006. poslanik u SkupÅ¡tini Crne Gore.

– Zalaganje NebojÅ¡e MedojeviÄ‡a i PZP-a u skupÅ¡tini, dovjelo je do toga da nezavisna Crna Gora postane graÄ‘anska drÅ¾ava, a ne jednonacionalna drÅ¾ava. U preambuli Ustava navedeno je da se on donosi polazeÄ‡i od â€œodluÄnosti da smo kao slobodni i ravnopravni graÄ‘ani, pripadnici naroda i nacionalnih manjina koji Å¾ive u Crnoj Gori: Crnogorci, Srbi, BoÅ¡njaci, Albanci, Muslimani, Hrvati i drugi, privrÅ¾eni demokratskoj i graÄ‘anskoj Crnoj Goriâ€. ÄŒlanom 13. Ustava je propisano â€œU sluÅ¾benoj upotrebi su i srpski, bosanski, albanski i hrvatski jezik.â€

– NebojÅ¡a MedojeviÄ‡ ima veliko iskustvo u oblasti privatizacije u Crnoj Gori, centralnoj i istoÄnoj Evropi joÅ¡ od ranih devedesetih godina. UÄestvovao je u velikom broju projekata i programa privrednih reformi u Crnoj Gori. ÄŒlan je grupe nezavisnih ekonomista Â»G 17Â« i jedan od autora knjige “Program radikalnih ekonomskih reformi u SR Jugoslaviji” (“Privatizacija i korupcija” i “Vrijeme za porez na bogatstvo”).

– Osnovne oblasti MedojeviÄ‡evog struÄnog interesovanja su privatizacija, razvoj trÅ¾iÅ¡ta kapitala, dobro upravljanje, borba protiv korupcije, tranzicija.
Medojevic je objavio knjige: Crnogorska privreda u tranziciji, Masovna vauÄerska privatizacija, Javne nabavke, Privatizacija i korupcija, Konflikt interesa, kao i viÅ¡e od stotinu Älanaka i studija o problemima postkomunistiÄke tranzicije. Kao konsultant je radio za veliki broj kompanija u regionu.

– Kandidovao se za predsjednika Crne Gore da bi svoje znanje I svoju energiju stavio u funkciju razvoja i slobode druÅ¡tva u kom Å¾ivi, I da bi svojoj zemlji sluÅ¾io na Äast.

Vojvoda Andrija MandiÄ‡ u kumovskoj vezi sa Milom ÄukanoviÄ‡em

ANDRIJA MANDIÄ†
Andrija MandiÄ‡, poznatiji kao vojvoda odnosno prva kokarda u Crnoj Gori, predsjedniÄki je kandidat Srpske liste. MandiÄ‡ je proglaÅ¡en za ÄetniÄkog vojvodu “srpskih zemalja” meÄ‘u 15 vojvoda od kojih pet iz Crne Gore. Ovo priznanje mu je stiglo po “posljednjoj Å¾elji” ÄetniÄkog vojvode Mila RakoÄeviÄ‡a, posljednjeg vojvode, poznatog zloÄinca, Ä‘enerala DraÅ¾e MihailoviÄ‡a. RakoÄeviÄ‡ je bio vazduhoplovni major Vojske Kraljevine Jugoslavije. Umro je u Parizu 06. aprila 2007. u 97. godini.

14 novopeÄenih vojvoda 12. maja 2007. poloÅ¾ili su zakletvu u Crkvi Svetog Marka u Beogradu u prisustvu visokih sveÅ¡tenika Srpske pravoslavne crkve, nakon Äega je uslijedila sveÄanost u hotelu Metropol na kojoj su vojvodama uruÄene gramate. Na sveÄanosti SPC-a i u Metropolu nije bilo Andrije MandiÄ‡a, tako da mu je, prema pisanju podgoriÄkog dnevnika Vijesti, tajno uruÄena gramata vojvode, 8. avgusta 2007., u beranskom selu Gornje Zaostro, nakon Å¡to je odrÅ¾an parastos poginulim Äetnicima. MandiÄ‡u je gramatu u kuÄ‡i vojvode Milana DobraÅ¡inoviÄ‡a uruÄio vojvoda MirÄeta IvanÄeviÄ‡ bez zakletve i prisustva sveÅ¡tenika, iako to nalaÅ¾u tradicija i obiÄaji.
Ove podatke o MandiÄ‡u naveli smo viÅ¡e iz razloga jer se otkrilo da je u kumovskoj vezi sa Milom ÄukanoviÄ‡em. Prema pisanju Tabloida
Tabloida, ovo porodiÄno kumstvo se dugo prikrivalo. Nego oni koji prate politiÄka kretanja u Crnoj Gori, lahko mogu zapaziti da je ustvari ÄukanoviÄ‡ev kum, Vojvoda MandiÄ‡, ubaÄeni igraÄ DPS-a, kojeg upotrijebi gdje god mu zatreba. A obiÄno to Äini za izbore, Å¡to potvrÄ‘uju i ovi predsjedniÄki izbori gdje je na specijalnom zadatku da pomogne VujanoviÄ‡u da pobjedi na izborima. Pitate se kako?
U nedavnoj anketi Centra za demokratiju i ljudska prava (CEDEM), koji u javnosti slovi kao ogranak DPS-a, Filip VujanoviÄ‡ Ä‡e dobiti 52,8 a vojvoda Andrija MandiÄ‡ 19,1 odsto glasova, MedojeviÄ‡ je treÄ‡i sa jednim procentom manje od MandiÄ‡a, dok bi MiliÄ‡ imao manje od 10 odsto. Ovakva istraÅ¾ivanja trebala su biti mamac za mobiliziranje isljenika iz Crne Gore, prvenstveno BoÅ¡njake, kojima je na samom startu predizborne kampanje servirana priÄa â€œako ne glasaju za VujanoviÄ‡a, da Äetnici mogu osvojiti vlastâ€. Predsjednik jedne opÄ‡ine u CG, kao i jedan funkcioner BoÅ¡njaÄke stranke ubjeÄ‘ivali su sugraÄ‘ane po Evropi da putuju u CG i da im je â€œdomovinska duÅ¾nost da glasaju za VujanoviÄ‡aâ€. SaÄuvaj nas BoÅ¾e, posluÅ¡nika i douÅ¡nika!
Nego da kaÅ¾emo joÅ¡ par rijeÄi o vojvodi, roÄ‘en je 1965. godine u Å avniku. Diplomirao je na MetalurÅ¡ko-tehnoloÅ¡kom fakultetu u Podgorici. Jedan je od osnivaÄa Srpske narodne stranke, a u dosadaÅ¡njem politiÄkom radu obavljao je razliÄite stranaÄke poslove.
Obavljao je i duÅ¾nost ministra za privredu u Saveznoj vladi.
Kao direktor i suvlasnik akcionarskog druÅ¡tva za preradu obojenih metala organizovao je prvu privatnu proizvodnju aluminijumskih legura u Crnoj Gori. U saradnji sa MetalurÅ¡ko-tehnoloÅ¡kim fakultetom iz Podgorice radio je na projektovanju, izradi i instaliranju opreme za livenje aluminijuma, kao i na komercijalnom metalurÅ¡kom.

SRÄAN MILIÄ†

SrÄ‘an MiliÄ‡ je predsjedniÄki kandidat SocijalistiÄke narodne partije, inaÄe posestrima ÄukanoviÄ‡evog DPS-a. Stranka koja je nastala nakon raskola unutar DPS, kada je kompletno rukovodstvo i Älanstvo bilo na MiloÅ¡eviÄ‡evoj liniji veliko-srpstva zacrtanih u defterima SANU i SPC. StranaÄki raskol izmeÄ‘u BulatoviÄ‡a i ÄukanoviÄ‡a je nastao iz mafijaÅ¡kih razloga, odnosno ko Ä‡e preduzeti Å¡vercersko duhansko-naftno trÅ¾iÅ¡te u regionu, a ne po liniji koje se javnosti serviraju, kao suprotstavljanje MiloÅ¡eviÄ‡u i njegovoj politici.
MiliÄ‡ je roÄ‘en 1965. godine u Baru. ZavrÅ¡io je Fakultet za spoljnu trgovinu i turizam u Dubrovniku.
U periodu od 1983. do 1990. radio je u oblasti turizma, potom dvije godine kao asistent na Fakultetu za pomorstvo i turizam â€“ Kotor, a zatim je bio privatni poduzetnik.
Bio je Älan IzvrÅ¡nog odbora Glavnog odbora SNP, predsjednik Komisije SNP za pitanja evropskih i evroatlantskih integracija, poslanik u SkupÅ¡tini Crne Gore i Älan Odbora za evropske integracije. Za predsjednika SNP-a izabran je na Petom kongresu, koji je odrÅ¾an 26. novembra 2006. godine.
Prema istupima u predizbornoj kampanji crnogorski mediji ga ocjenuju kao umjerenog politiÄara.

Pripremio: Esad KrciÄ‡